foto courtesy Wieneke Fuks-Vet <
1906. Wat in moeders tuin goed ging, gaat nu fout. Het bedrijfje fikt af. Gelukkig hebben de modellen de brand overleefd. Jacob en Klaas zitten niet bij de pakken neer. Veerkrachtig pakken ze de hele voorraad op en vertrekken naar de Gelderse Hoofdstad waar ze in 1907 de N.V. Arnhemsche Fayencefabriek openen.
Aandelen
Het geld dat de verzekering na de brand uitgekeert is bij lange na niet voldoende om een nieuwe fabriek mee op te starten. Ze becijferen honderd duizend gulden nodig te hebben. Door aandelen uit te geven weten ze deze enorme som bijeen te krijgen.
De Arnhemsche Fayencefabriek zoals afgebeeld door W. Hartgring op een tegeltableau uit 1932.
foto en collectie Nederlands Tegelmuseum Otterlo
Broertje Jacob Vet (1880 – 1924) kan In 1898 terecht bij Plateelbakkerij Brantjes in Purmerend als plateelschilder. Jacob Is slim en beschikt over vele talenten. Hij leert door zelfstudie Engels, Frans en Duits en bovendien handelscorrespondentie en boekhouden. In 1903 besluiten de gebroeders in Purmerend een eigen bedrijfje op te zetten: Jb. Vet & Co. Klaas met al zijn kennis van modelleren en glazuren wordt het creatieve brein en Jacob de man van de zaken.
Klaas Vet (circa 60 jaar)
foto: collectie M. Mol-Vet
Klaas Vet
Klaas (1876 – 1943) besluit van zijn hobby zijn vak te maken. Hij gaat aan de slag bij de net geopende Plateelbakkerij Zuid-Holland in Gouda. Twee jaar later stapt hij over naar de Distel waar hij zich toelegt op modelleren en glazuren. Klaas raakt nauw betrokken bij de ontwikkeling van het zogenaamde matglazuur, een nieuw glazuur met een dof, enigszins vettig aandoend oppervlak. Wanneer hij De Distel in 1903 verlaat doet hij dat niet zonder een schat aan ervaring in zijn hoofd en in zijn broekzak de glazuurrecepten.
twee dames en een heer.
foto courtesy Wieneke Fuks-Vet
Neeltje Vet-Kroon voor het oventje in haar tuin
foto collectie Wieneke Fuks
foto en collectie:
Benno Steenaert
Neeltje Vet-Kroon mag de annalen in als martelares van de pottenbakkers. Natuurlijk, alle ouders van puberende kinderen weten wat slapeloze nachten zijn, maar Neeltje had een extra kruis te dragen. Haar zoon Klaas was geobscedeerd door aardewerk en had in haar achtertuintje een heuse oven gebouwd, met houten dak en wanden. Het vuur lekker hoog opstoken en dan vaasjes bakken; het zweet moet Neeltje met regelmaat zijn uitgebroken. Toch schijnt het allemaal goed te zijn afgelopen. Klaas’ jongere broertje Jacob vindt het allemaal fascinerend. Het pottenbakvirus slaat ook bij hem toe.
De Arnhemsche Fayencefabriek
pagina 1