Terug naar het in memoriam:

Den 5en Maart is te Kijkduin, waar hij de laatste jaren woonde, na een
korte ongesteldheid vrij plotseling overleden Chris J. van der Hoef, beeldhouwer en penningkunstenaar. In hem verliest Nederland een man, die van groote beteekenis was, een beteekenis, die tijdens zijn leven meer door buitenstaanders is gewaardeerd dan door de mannen van het vak.

Als het al waar is dat Van der Hoef onder collega’s minder gewaardeerd werd, dan kwam dit misschien voort uit zijn veelzijdigheid. Door op vele schaakborden tegelijkertijd te schaken wordt het lastig een band met de andere spelers op te bouwen en deze te onderhouden. Maar het kan ook zijn dat Van der Hoef nu net wél het prototype van de kunstenaar was: in zichzelf gekeerd, asociaal, wereldvreemd… Arm? Nee, dat zal hij niet zijn geweest.

 

 

 

 


 

Hier wordt de inhoud voor id "#blokje33" weergegeven

Gero

Het is een vorm van discriminatie en er is geen argument voor te geven. Toch laten wij (voorlopig?) het metalen serviesgoed van Van der Hoef links liggen. Het spijt ons Gero.
Zij nog vermeldt dat hij in 1923 voor deze Zeister fabriek aan de slag ging. Van der Hoef heeft er tientallen gebruiksvoorwerpen voor ontworpen en natuurlijk zijn beroemde 'gehamerde' bestek 'Gero 688'.

Onbereikbaar

Als we nu de rekening opmaken voor Van der Hoef wat betreft zijn gebruiksaardewerk, is hij dan succesvol geweest? Het antwoord is luid ‘ja’ en zachtjes ‘nee’. Hij behoort zeker tot onze grootste ontwerpers. Ieder object dat uit zijn hand is voortgekomen is gezocht en altijd prijzig. In dit laatste schuilt het ‘nee’.
Van der Hoef had het ideaal om goed en mooi aardewerk te ontwerpen voor het hele volk. Dat is hem niet gelukt. Zijn werk is uiteindelijk altijd duur en daardoor onbereikbaar gebleven voor de minder draagkrachtigen.

 

affiche

 

btn vooruit
Om naar de volgende pagina te gaan, click op de pijl rechts
btn home
btn achteruit

Voor het bovenstaande artikel maakte ik dankbaar gebruik van onder andere:

Bert Jintes: ‘Tussen Zijl en Eisenloeffel, vorming en vroegste keramiek’ in Chris van der Hoef 1875 – 1933, Assen 1994, pagina 16 t/m 44

Bert Jintes: ‘Keramist van de Nieuwe Kunst, ontwerper van mooi, modern gebruiksaardewerk’ in: Chris van der Hoef 1875 – 1933, Assen 1994, pagina 45 t/m 71

‘C.J. v.d. Hoef. Een figuur uit ‘t streven naar een vormgeving voor dezen tijd’, Artistiek Weekblad jg 1, nr 5 (19 maart 1910).

M.R.J. Brinkgreve: ‘In Memoriam Chris J. van der Hoef’, Elsevier maandschrift pagina 286 - 288, 1933)

R.W.P. de Vries jr. en W.K.F. Zwierzina: ‘C.J. van der Hoef, beeldhouwer, sierkunstenaar en medailleur.’ Elsevier maandschrift nummer 1, 1 januari 1925, pagina 368 – 378


 



Ook opdrachten voor grafisch werk nam Van der Hoef aan. Zo heeft hij het hier afgebeelde affiche ontworpen voor De Vereenigde Blikfabrieken
formaat: 67 x 111
jaren '20

foto: courtesy
Het Emaille Borden Archief
www.emaillebordenarchief.nl

kopjes
Hier wordt de inhoud voor id "blokje10" weergegeven
Hier wordt de inhoud voor id "blok9" weergegeven
Plateelbakkerij Zuid-Holland
'4300'
Chris van der Hoef
1926

 

Christies

Chris van der Hoef, pagina 4

Afronding

 

 

 

 

laatste editie

serviezendomein.nl

archief

register

overzicht serviezen

tijdbalk

ontwerpers

producenten

kent u dit servies?

serviesverhalen

collectie

wij zoeken

een link naar

reacties

home

Home

 

 

Hier wordt de inhoud voor id "wrapper" weergegevenEskaf
Eerste Steenwijker Kunst-Aardewerk Fabriek
Steenwijk 1919 - Huizen (NH) 1934
Ontwerper W.H. van Norden had vanaf 1910 de artistieke leiding gehad over De Distel. De technisch directeur Schröder was blijkbaar op zoek naar iemand met naam en ervaring toen hij hem benaderde om voor Eskaf te komen ontwerpen. In de stijl van zijn werk voor De Distel zette Van Noorden een uitgebreide reeks gebruiksaardewerk op poten. Toch was het niet van Noordens aandeel dat de meeste indruk maakte. Het exclusieve werk van Hildo Krop ging met de eer strijken. Van Norden vertrok in 1921.
In 1927 gaat Eskaf faiiliet. De hele inboedel wordt opgekocht en overgebracht naar Huizen waar een nieuwe fabriek onder de naam Eskaf Huizen de deuren opent. Het exlusieve en duurdere werk van met name Krop laten ze links liggen. Het oude vertrouwde werk van Van Norden blijft in productie totdat ook deze fabriek in 1934 de deuren moet sluiten mede ten gevolge van de verslechterende economische omstandigheden van de crisisjaren.